muzycznie i miejsko

Pierwsze dni w Limie. Szare niebo wita nas muzycznymi przygodami. Wczoraj bylam na koncercie w jazz zonie.
http://www.jazzzoneperu.com/index.htm
Widzialam Nu, czyli jazzowa kapele kumpeli. http://www.facebook.com/pages/Nu/258360524175006
Humanimals, niezwykla punkowa grupe ktora jest kierowana przez ekscentryczna dziewczyne o wyraznych pogladach! http://www.adelefournet.com/
W klubie przewijalo sie mnostwo znanych osob a ja zielona wiedzialam kto jest kto tylko dzieki znajomym ktorzy szeptali mi na ucho co i jak. Hahaha! W koncu to scisle centrum Limy! Smietanka peruwianska!

Dzisiaj festiwal filmow krotkometrazowych w instytucie hiszpanskim. http://www.ccelima.org/web/
Dwa, trzy filmy Script, Regreso byly naprawde ciekawe. Dodatkowo po raz pierwszy jechalam combi, czyli tymi malymi autobusikami, ktore zatrzymuja sie gdzie chcesz, placisz jednego soles i mozesz jechac. Jazda czasem jest niebezpieczna, bo kierowca by zyskac jak najwiecej klientow hamuje, przyszpiesza, zarzymuje sie i trabi, duzo trabi. Jeden autobus daje prace czterem osobom, oprocz kierowcy w busie jest kasjer/ka, ktora zbiera od kazdego po monecie i krzyczy przez okno, gdzie jedzie busik. Otwiera takze drzwi i pospiesza ludzi by wsiadali i wysiadali. Czasem w busie jada osoby ktore chca cos sprzedac: cukierki, batoniki, gry. One nie placa za przejazd. Dzieci spiewajace swoje piosenki grajac na puszkach prze pomocy grzebienia i proszac o pieniadze. Na umownych przystankach (nie ma oficjanych, tylko zwyczajowe) stoja Sprawdzacze czyli ktos kto notuje ile minut temu jechal bus z ta sama trasa, czy byl pelny czy pusty. Dzieki tym info kierowca wie czy ma sie spieszyc.

Bylam w Muzeum Sztuki Wspolczesnej Mali kolo stacji centralnej (nie pociagowej, bo nie ma, ale autobusowej). Budynek bardzo fajny, ale najlepsze zaczyna sie w srodku. Duza czesc jest wydzielona dla pomieszczen warsztatowych dla dzieci i mlodziezy. Wszystko czego dusza zapragnie! Rzezba, taniec, akwarele! Potem sama wystawa. Niestety ekspozycja stala zamknieta, dopiero w 2012 wielkie otwarcie. Alberto skomentowal, ze na koniec swiata ;) Szyszlo, brzmi po polsku ale to sztandarowy malarz peruwianski sztuki abstrakcyjnej. Jedna pani tak sie zaangazowala, ze zaczela dotykac bez pardonu plotna. Nie reagowala na nasze komentarze, wiec zakablowalismy ochroniarzowi. Widzialam potem bidulke jak szwedala sie po korytazu cala w pasach i wcale nie zainteresowana sztuka, heheh. No i fantastyczna przestrzen Casariego zaplanowana we wspolpracy z Eva Pest, polka. Lawy ze szmatek, niebieska wyspa i wielkie kolumny z metalu, slicznie!

Zdjęcia (9)

Komentarze (0)